Dunedin/Invercargill, Down South

Hallo Allemaal,

Eind Oktober is het Labour day in Nieuw Zeeland. Een lang weekend en een goede reden om weer eens een weekendje uit te plannen. Wij hadden er nog een extra Vrijdag aan vast geplakt en zo hadden we 4 dagen vrij.

Op Vrijdag zijn we van Wellington naar Christchurch gevlogen. Het was een prachtige dag. We hadden een” rent a dent” gehuurd, oftewel een auto met wat deukjes. Geen deuk te zien en lekker goedkoop. Het doel vandaag was rustig naar Dunedin rijden met wat toeristische stops onderweg.

De eerste stop was in Ashburton. Een plaatsje van niets, maar er was goede koffie.
De tweede stop was Timaru. Een iets groter plaatsje en ik vond het heel schattig. Hier hebben we geluncht.

De derde stop waren de Moeraki Boulders.
Dit is 1 van de Must See trekpleisters in Nieuw Zeeland. Ze stonden al een tijdje op mijn verlanglijstje. Jean-Paul was er al eens geweest. Ik hoop dat het op de fotos een beetje overkomt. Het zijn grote ronde keien, die op het strand liggen. Het zijn enorme grote “kristallen”. Erg apart om te zien.

De vierde stop was Shag Point. Ik had op het internet gelezen dat hier een pinguin kolonie leeft. De kans om ze te zien is natuurlijk klein. Maar wij hadden de mazzel en we hebben 1 pinguin gezien. Ze zijn zo grappig, vooral als ze uit het water komen en op het strand lopen. Helaas mag je er niet echt dicht bij, wat logisch is, dus ik kon er geen foto van maken.

Verder zijn we onderweg nog even gestopt om een foto van een stoomtrein te maken.
Het bleek dat het station van Dunedin toevallig dit weekend 100 jaar bestond en alle stoomtreinen van het Zuid Eiland kwamen hier naar toe. Het station van Dunedin is een bijzonder mooi station, dus het was een leuke bijkomstigheid, maar hier zo meer over.

In Dunedin sliepen we bij een collega (Mark) van Jean-Paul. De routebeschrijving klopte bijna en om 18.15 stonden we bij hun voor de deur. We hebben lekker gegeten en flink bijgekletst.

Zaterdag morgen zijn we naar het station gegaan. Er was een hele happening gaande. Veel mensen waren gekleed in kledij van 100 jaar terug. Er was een speciale markt en dus een tentoonstelling van stoomstreinen. We hebben hier een uurtje rondgelopen. Daarna op het Octagon, dit is het centrale plein in Dunedin een bak koffie gedaan. Het weer liet het nog toe om op een terrasje te zitten.

Hierna bracht Mark ons Signall Hill. Hier hadden we een prachtig uitzicht over Dunedin. Ons korte maar leuke bezoek naar Dunedin eindigde hier.

Vanuit Dunedin reden we naar Invercargill. Dit is een ritje van ongeveer 3 uur. De route is mooi. Typisch Nieuw Zeelands, heel erg groen met veel schapen. Ook behoorlijk heuvelachtig en als we achter een camper zaten dan schoot dit niet echt op. Inhalen gaat niet zo makkelijk hier op de bochtige en heuvelachtige tweebaanswegen.

Rond 5 uur kwamen we bij Stephen en Annette aan. Dit stel hadden we leren kennen tijdens onze Libie reis. Jullie zullen begrijpen dat er heel wat bij te kletsen was. Annette had een NZ maaltijd bereid. Gegrilld lam met geroosterde groentes ( pompoen, kumara en aardappels ) en als toetje pavlova.

Op Zondag stond de verkenning van Invercargill en omgeving op het programma maar het weer gooide ietwat roet in het eten. Uiteindelijk klaarde het op en zo hebben we toch alle bezienswaardigheden van Invercargill nog gezien. Ook zijn we naar Bluff gegeten. Bluff is bijna het zuidelijkste puntje van NZ, in ieder geval houdt de weg hier echt op. De grootste attractie is hier de signpost met de afstanden naar de rest van de wereld.

S’avonds is Jean-Paul met Stephen op pad gegaan. Stephen is amateur astronoom en de sterrenhemels in het zuiden zijn zeer indrukwekkend.

Maandag was Labour day, dus een extra vrije dag. We moesten deze dag weer terug naar Dunedin om vandaaruit naar Wellington te vliegen. Het plan was om de Soutern Scenic Route terug te rijden. http://www.southernscenicroute.co.nz/ Het was zeer regenachtig dus we hebben er niet echt van kunnen genieten. We hebben een stop gemaakt bij de McLean Falls, maar dat was het dan ook. Maar ik zal niet klagen want het was weer een zeer geslaagd weekend. Leuk met vrienden bijgekletst en weer een stukje van dit mooie land ontdekt.

Het is wel weer een lang verhaal geworden, sorry!! En er is nog wel meer te vertellen, maar dat houden jullie dan nog even te goed. Volgende week meer.

Prettige week en tot volgende week,

Groetjes ook van Jean-Paul,

Bea