December 2020 tot Oktober 2021

December 2020 tot September 2021

Veel te lang geen verhaal geplaatst, maar nu dan toch om iedereen die nog niet op de hoogte is even snel bij te praten. Zoals ik de afgelopen keren ook heb gedaan, schrijf ik even een verslag van de voorbije maanden.

December 2020

Een maand waarin we vooral veel stappen zouden zetten voor onze toekomst. Allereerst stopte ook Jean-Paul met werken. Na een carriere van 16 jaar in Nederland, 16 jaar in Nieuw- Zeeland en 8 werkgevers gaat Jean-Paul op 1 December met “pensioen”.

Verder wordt ons huis in Wellington op 10 December verkocht. We hebben de beslissing genomen om onze basis te verleggen en wel naar Oud-Zeeland. De overdracht staat op 18 Februari, dus we zijn de rest van de maand zeer druk met de voorbereidingen van de verhuizing.

Uiteraard nemen we ook onze rust en we gaan een week op het huis van een nicht van Jean-Paul passen in Masterton. We vierden hier Kerst, gezellig saampjes, even bekomen van al de drukte en energie op bouwen voor wat allemaal nog komen zou.

Januari 2021

Na een gezellige oudjaarsavond bij onze vrienden Peter en Annemieke is het weer tijd om verder te gaan met de voorbereiding van de opkomstzijnde verhuizing. De verhuizers hadden ons verteld dat we iets te veel spullen hadden voor een 20 voet container, dus er moest wat weg. Ik ben vooral druk geweest met het inscannen van al mijn fotos en heel veel papieren. Ook spullen verkocht via de Nieuw-Zeelandse “Marktplaats”.

Maar er was zeker tijd om nog even te genieten van de zomer in Nieuw-Zeeland. Aan het einde van de maand hebben we nog een rondje Noord-Eiland gedaan. Via de westkust naar Pukekohe, waar we bij Jenny een paar fantastische dagen hebben gehad.

Februari

De verhuizing hadden we zeer goed voorbereid, dus we hadden last-minute niet zo heel veel meer te doen, maar toch, het blijft een stressvolle onderneming. We keken uit naar 16 Februari, want dan zouden de verhuizers komen inpakken en konden wij “achterover leunen”. En zo was het ook, binnen twee dagen zaten al onze bezittingen in de verhuis-container en gingen wij de sleutels inleveren bij de makelaar. Klaar voor het volgende avontuur.

Het volgende avontuur begon met een afscheidsreis over het Zuid-Eiland. We hadden het zo gepland dat wij zouden rondreizen terwijl onze spullen op een boot richting Nederland gingen. We hadden onze eigen auto nog. Nieuw-Zeeland was Covid-vrij en wij alle tijd, “Mijn liefje, want wil je nog meer”.

Maart/April

Wat hebben we een fantastische tijd gehad. Ooit zal ik een uitgebreid verslag schrijven van deze super reis. Nu even in vogelvlucht: we begonnen in ons favoriete dorpje Picton, een paar dagen niets doen en genieten van de Marlborough Sounds. Tweede stop was Blenheim. Dit was een zeer sociale stop, want hier wonen veel vrienden en veel van hen moesten nog op de hoogte gebracht worden van onze toekomst plannen.

De tweede week verbleven we in Pohara Beach. We hadden een heerlijk huis gehuurd met uitzicht op zee. Het weer was niet eens zo geweldig maar wij vonden het er heerlijk. Hoogtepunt, het wandelen van het laatste stuk van de Abel Tasman Track.

Hierna door naar de Westkust. Normaal “scheurden” we hier vaak alleen maar door op weg naar het zuiden, nu hebben we er bijna twee weken vakantie gehouden. Hier hadden we wel erg mooi weer. We verbleven op vier locaties, Karamea, Greymouth, Hokitika en Franz Josef. Zoveel gezien en gedaan, geen superlatieven genoeg om te beschrijven hoe geweldig we het hebben gehad. Absolute hoogtepunt was de rondvlucht over Mount Cook en de gletsjers. De tranen sprongen spontaan in mijn ogen, zo geweldig mooi was dit.

Vervolgens verbleven we 1 week in Wanaka en 1 week in Queenstown. Twee zeer populaire toeristenoorden in Nieuw-Zeeland, maar door de sluiting van de grens zijn er geen (buitenlandse) toeristen. We hebben er in alle rust kunnen genieten van de schitterende natuur. O.a. hebben we een mooie wandeling gedaan in Mt Aspiring National Park. Was is het toch heerlijk om gewoon de tijd te hebben om alles rustig te bekijken maar ook om dingen te doen die waar je anders gewoon de tijd niet voor hebt. Beide weken hadden we weer een fijn Airbnb huis gehuurd.

Na Queenstown was het tijd om terug te gaan naar het Noorden. Vaste plannen hadden we nog steeds niet, want onze container dobberde nog ergens op de oceaan. (en nee, hij heeft niet vastgelegen in het Suez kanaal). Ook waren er nog steeds veel nieuwe Covid gevallen in Nederland en wij hadden nog geen zicht op het krijgen van een vaccinatie. We toerden een paar dagen door het Central Otago gebied, alwaar we ook nog heel gezellig wat Nieuw-Zeelandse familie leden tegen kwamen.

De laatste twee weken van April verbleven we in het gebied rondom Christchurch. We logeerden 1 week in het kustplaatsje Sumner en 1 week op de Canterbury Plains. Het bleef genieten. Mijn verjaardag werd gevierd met een “wereldreis” naar Parijs (een franse bakker/café) en een “American diner” in het plaatsje Oxford.

Mei

Mei was vooral de maand van het afwachten. De laatste week van onze fantastische rondreis over het Zuid-Eiland sloten we af in Blenheim. We konden een week in een huis van vrienden verblijven. In Nieuw-Zeeland waren ze uiteindelijk ook met de Covid vaccinaties begonnen, maar volgens onze huisarts zouden wij niet eerder dan in Augustus aan de beurt zijn. Veel te laat naar onze zin, maar we konden er niet echt iets aan doen. Of toch wel? Het lukte ons wonder boven wonder om een vaccinatie te krijgen en op 10 mei kregen we onze eerste prik.
Dit betekende voor ons dat we plannen konden gaan maken om richting Nederland te gaan. Maar we wilden uiteraard eerst de tweede prik hebben en onze vluchten pas boeken nadat dit was gebeurd. In Nieuw-Zeeland was de periode tussen de twee vaccinaties drie weken. Dus we hadden nog wat tijd te vullen en dit wilden we natuurlijk zo goed mogelijk invullen.

We zijn een paar dagen in Wellington gebleven. We hebben nog wat vrienden bezocht en wat andere “nuttige” dingen gedaan. Vervolgens zijn we nog een rondje Noord-Eiland gaan doen. Via Masterton naar Pukekohe en ook nog een paar dagen in de Coromandel geweest. Ook dit was weer een zeer geslaagde periode.

Juni

De laatste weken hebben we bij Jenny in Pukekohe gelogeerd. Het was heel fijn om bij de nicht van Jean-Paul te verblijven. Het was voor ons een “oase”. Het was toch nu wel een spannende tijd. Het afscheid van Nieuw-Zeeland kwam in zicht en ook al zal het zeker niet definitief zijn, het was toch de afsluiting van een belangrijke periode in ons leven. Ook speelden er nog wat medische zaken. En het wachten op de tweede vaccinatie, die we uiteindelijk op 4 juni in Auckland kregen.

Op Zaterdag 12 Juni stapten we aan boord van de Singapore Airlines richting Singapore en Amsterdam. We hadden onszelf getrakteerd op Business Class. We zijn verpest voor de rest van ons leven. De vluchten waren niet vol, maar het was zelf zo leeg dat we een hele cabine voor onszelf hadden. Plus ieder een prive stewardess. We hebben heerlijk geslapen en voor we het wisten waren we geland in Amsterdam,

Juli/Augustus/September

“Zomer in Zeeland” (en Soest). Niets had ons kunnen voorbereiden op de mega drukke maanden na onze terugkomst in Nederland. Wat is er al veel gebeurd in deze maanden. Na twee relatieve rustige weken bij mijn moeder in Soest op de flat, werden onze spullen door de verhuizers gebracht in Vlissingen. We begonnen aan de eerste renovatie van ons appartement (vloeren). Mijn moeder kreeg een andere flat aangeboden en we hebben haar hele verhuizing geregeld. Er waren zoveel kleine dingetje die we moesten regelen en uitzoeken, zoals inschrijving bij de gemeente, verzekeringen en zorg (voor mijn moeder).

We zijn begonnen aan de voorbereiding van het tweede deel van de renovatie. We hebben een auto gekocht. Jean-Paul is al begonnen als voorzitter van de Vereniging van Eigenaren van het appartementen complex en heeft ondertussen ook al een kleine medische ingreep gehad.

Rust, nee dat hebben we nog niet echt gehad in Nederland. Al is het super genieten als we op ons balkon zitten met uitzicht op de Westerschelde, het strand en de boten. We hebben al een favoriet café gevonden in Vlissingen. Bovendien zijn er al diverse familieleden en vrienden op visite geweest en ook zijn wij al weer bij wat vrienden en familie langs geweest.

Oktober is nu net begonnen en we hebben nog een drukke tijd in het vooruitzicht. Begin volgend jaar hopen we alles op orde te hebben en een fijne plek als nieuwe basis te hebben gecreeerd om dan vervolgens weer op pad te gaan om verder mooie herinneringen te gaan maken.

Deze blog blijft bestaan. Dan niet meer om jullie op te hoogte te houden van ons leven in Nieuw-Zeeland, maar om jullie te vertellen van onze nieuw avonturen. 16 jaar Nieuw-Zeeland, een geweldig avontuur, wat niemand ons meer afpakt. Ik hoop dat jullie met ons mee genoten hebben.

Er zullen nog wat fotos volgen.