Eind 2009/begin 2010
Door: Bea
Blijf op de hoogte en volg Bea
31 Januari 2010 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hallo Allemaal,
Zijn jullie allemaal de feestdagen goed doorgekomen? Lekker geschaatst misschien?
Maar het is wel echt vriezen en dooien daar in Nederland. Helaas zou ik bijna zeggen niet veel anders dan hier maar dat is dan wel zwaar overdreven, maar hierover later meer.
Maar beginnen waar ik geeindigd was in het vorige verhaal: “ het blijft mooi”.
Op een gewone doordeweeks werkdag werd ik door een vriendin op mijn werk gebeld. Ze meldde me dat er groep dolfijnen in de baai rond zwom. Uiteraard kon ik niet direct van mijn werkplek weg. Gelukkig hadden de dolfijnen het erg naar hun zin in de baai en bleven ze net zo lang zodat Jean-Paul en ik dit schouwspel konden zien. Heel leuk en toch best bijzonder.
Eerste kerstdag waren Jean-Paul en ik rustig thuis. Het was een lekkere zonnige dag. En we genoten op ons terras van een “bakkie” met een “knisperende witte kerstbal”.
Op tweede kerstdag vlogen we naar het zuiden van het Zuid-Eiland. Air NZ bracht ons naar Dunedin en met een huurauto vervolgenden we onze weg naar Invercargill.
We reden via de Southern Scenic route, maar het heen en weer gaan van de ruitenwissers maakten het iets minder scenic. Het is wel een zeer mooie route.
Kijk maar eens op: http://www.southernscenicroute.co.nz/
We verbleven drie nachten in het huis van onze vrienden in Invercargill. We verkenden de omgeving van het plaatsje Bluff op de eerste dag en op dag twee reden we iets verder op de Southern Scenic Route en exploreerden we het plaatsje Riverton en omgeving. Twee heerlijke relaxte dagen met ook nog wat wandelactiviteiten.
Vanuit Invercargill zijn we naar Te Auna gereden. Te Auna is de uitvalsbasis in Fjordland voor alle activiteiten daar. En dat zijn er heel wat. Fjordland wordt wel gezien als het mooiste stukje Nieuw Zeeland en dat is denk ik ook wel zo. Ik was er nog nooit geweest dus dat moest er dan maar eens van komen. Voor de geinteresseerden: http://www.fiordland.org.nz/
Wij hadden helaas eigenlijk maar 1 dag hier en om de beste indruk te krijgen reden we op deze dag van Te Auna naar Milford Sound. Een prachtige weg doodlopende weg van 115 kilometer enkele reis. Doodlopend bij de Milford Sound. We hadden heel veel mazzel met het weer. Niet stralend blauw maar genoeg zon om de kleuren van de lupines goed te doen uitkomen en het was ook droog en dat wil nog wel eens anders zijn in Fjordland. Wij hebben ongeveer 5 uur gedaan over de 115 kilometer. Er waren zoveel mooie plekjes om te stoppen en fotos te nemen. Je kan er ook makkelijk 5 dagen over doen, want overal zijn wandelingen en heerlijk rustige picknick en kampeerplekken.
Het eindpunt, Milford Sound is ook echt het hoogtepunt. Ik had er natuurlijk al veel over gehoord en veel van gezien maar om dan echt hier te zijn is super. Mitre Peak schitterende in de zon en daar het de dagen er voor flink geregend had kwamen er velen watervallen met grootgeweld naar beneden. We konden met de laatste boottocht van de dag mee en deze tocht van ongeveer twee uur was echt super genieten. Veel te snel moesten we helaas weer afscheid nemen van dit mooie stukje natuur.
Helaas verbleven we dus maar 1 dag/2 nachten in Fjordland, maar we zullen zeker hier terugkeren. Sterker nog, met Pasen al, want dan gaan we de Hollyford track lopen en dit is een 3 daagse wandeling door noordelijk Fjordland. We hebben bij de 3 startpunten van de grote meerdaagse wandelingen gestaan. ( Milford Track, Routeburn Track en de Keppler Track ) of we die ooit gaan lopen, dat is nog even de vraag. Jean-Paul heeft de Milford Track in 1997 al eens gelopen.
Na ons verblijf in Te Auna zijn we naar Dunedin terug gereden om aldaar Oud en Nieuw te vieren met onze vrienden. Een mooie tocht maar het hoogtepunt van dit ritje was toch iets anders. Kijk maar bij de fotos.
Op 2 Januari waren we weer terug in Wellington en stonden onze vrienden Hans & Monique met kids en moeders letterlijk en figuurlijk op onze stoep. Zij reizen 5 maanden over het zuidelijk halfrond en ze verbleven 3 weken in Nieuw Zeeland.
Hun campertje stond voor de deur. Helaas liet het weer in Wellington zich niet van de beste kant zien, maar we hadden toch een hele gezellige dag. Hun ervaringen bij ons kan je lezen op: http://meubaz.blogspot.com/2010/01/de-datumgrens-over.html
Op 5 Januari begon het gewone leventje weer. Doordeweeks werken en lekker genieten van zomers weer in de weekenden. Werken, ja, genieten van mooi weer, nee, helaas laat het zomerse weer op zich wachten. Zo nu een dan een goede dag en dan genieten we ervan. Dit levert dan gelijk ook weer een avontuur op.
Ik was samen met een vriendin naar het beach volleybal op het stadsstrandje van Wellington. Vanaf dit strandje kan je via een heuvelachtige groene gordel in onze wijk komen. Ik besloot dit wandelingetje van ongeveer een uur te doen. Op de top gekomen zag ik grote rookwolken in de verte. Ik dacht niet direct aan een bosbrand maar na 5 minuten kwamen de brandweerwagens met grote snelheid aanzetten en ik bleek dus wel heel dicht bij een bosbrand te zitten. Gelukkig viel het allemaal mee en kon ik mijn route naar huis voortzetten al mocht ik niet meer het bos in. Ik moest op de weg blijven lopen en van de ook aanwezige politie mocht ik ook niet meer stoppen om fotos te maken.
Goed, nog even over het weer. Niet echt zomer dus. Temperaturen lopen zo nu en dan wel op richting de 20 graden, maar de zon laat zich niet veel zien. Vandaag stormt het flink en is de thermometer niet hoger als 15 graden gekomen. Gisteren daarentegen was het 25 graden en volop zon. Had ik toch net een beachparty, kon niet beter natuurlijk. Helaas nog geen fotos van dit feestje, maar het was zelfs zo warm dat ik ben gaan badderen in de zee.
We houden hoop op nog een Wellingtonse zomer en hebben allerlei plannen voor de weekenden. Hierover uiteraard de volgende keer meer.
Tot zover, succes met al jullie bezigheden en tot een volgende keer,
Groetjes, uiteraard ook van Jean-Paul
Bea
Zijn jullie allemaal de feestdagen goed doorgekomen? Lekker geschaatst misschien?
Maar het is wel echt vriezen en dooien daar in Nederland. Helaas zou ik bijna zeggen niet veel anders dan hier maar dat is dan wel zwaar overdreven, maar hierover later meer.
Maar beginnen waar ik geeindigd was in het vorige verhaal: “ het blijft mooi”.
Op een gewone doordeweeks werkdag werd ik door een vriendin op mijn werk gebeld. Ze meldde me dat er groep dolfijnen in de baai rond zwom. Uiteraard kon ik niet direct van mijn werkplek weg. Gelukkig hadden de dolfijnen het erg naar hun zin in de baai en bleven ze net zo lang zodat Jean-Paul en ik dit schouwspel konden zien. Heel leuk en toch best bijzonder.
Eerste kerstdag waren Jean-Paul en ik rustig thuis. Het was een lekkere zonnige dag. En we genoten op ons terras van een “bakkie” met een “knisperende witte kerstbal”.
Op tweede kerstdag vlogen we naar het zuiden van het Zuid-Eiland. Air NZ bracht ons naar Dunedin en met een huurauto vervolgenden we onze weg naar Invercargill.
We reden via de Southern Scenic route, maar het heen en weer gaan van de ruitenwissers maakten het iets minder scenic. Het is wel een zeer mooie route.
Kijk maar eens op: http://www.southernscenicroute.co.nz/
We verbleven drie nachten in het huis van onze vrienden in Invercargill. We verkenden de omgeving van het plaatsje Bluff op de eerste dag en op dag twee reden we iets verder op de Southern Scenic Route en exploreerden we het plaatsje Riverton en omgeving. Twee heerlijke relaxte dagen met ook nog wat wandelactiviteiten.
Vanuit Invercargill zijn we naar Te Auna gereden. Te Auna is de uitvalsbasis in Fjordland voor alle activiteiten daar. En dat zijn er heel wat. Fjordland wordt wel gezien als het mooiste stukje Nieuw Zeeland en dat is denk ik ook wel zo. Ik was er nog nooit geweest dus dat moest er dan maar eens van komen. Voor de geinteresseerden: http://www.fiordland.org.nz/
Wij hadden helaas eigenlijk maar 1 dag hier en om de beste indruk te krijgen reden we op deze dag van Te Auna naar Milford Sound. Een prachtige weg doodlopende weg van 115 kilometer enkele reis. Doodlopend bij de Milford Sound. We hadden heel veel mazzel met het weer. Niet stralend blauw maar genoeg zon om de kleuren van de lupines goed te doen uitkomen en het was ook droog en dat wil nog wel eens anders zijn in Fjordland. Wij hebben ongeveer 5 uur gedaan over de 115 kilometer. Er waren zoveel mooie plekjes om te stoppen en fotos te nemen. Je kan er ook makkelijk 5 dagen over doen, want overal zijn wandelingen en heerlijk rustige picknick en kampeerplekken.
Het eindpunt, Milford Sound is ook echt het hoogtepunt. Ik had er natuurlijk al veel over gehoord en veel van gezien maar om dan echt hier te zijn is super. Mitre Peak schitterende in de zon en daar het de dagen er voor flink geregend had kwamen er velen watervallen met grootgeweld naar beneden. We konden met de laatste boottocht van de dag mee en deze tocht van ongeveer twee uur was echt super genieten. Veel te snel moesten we helaas weer afscheid nemen van dit mooie stukje natuur.
Helaas verbleven we dus maar 1 dag/2 nachten in Fjordland, maar we zullen zeker hier terugkeren. Sterker nog, met Pasen al, want dan gaan we de Hollyford track lopen en dit is een 3 daagse wandeling door noordelijk Fjordland. We hebben bij de 3 startpunten van de grote meerdaagse wandelingen gestaan. ( Milford Track, Routeburn Track en de Keppler Track ) of we die ooit gaan lopen, dat is nog even de vraag. Jean-Paul heeft de Milford Track in 1997 al eens gelopen.
Na ons verblijf in Te Auna zijn we naar Dunedin terug gereden om aldaar Oud en Nieuw te vieren met onze vrienden. Een mooie tocht maar het hoogtepunt van dit ritje was toch iets anders. Kijk maar bij de fotos.
Op 2 Januari waren we weer terug in Wellington en stonden onze vrienden Hans & Monique met kids en moeders letterlijk en figuurlijk op onze stoep. Zij reizen 5 maanden over het zuidelijk halfrond en ze verbleven 3 weken in Nieuw Zeeland.
Hun campertje stond voor de deur. Helaas liet het weer in Wellington zich niet van de beste kant zien, maar we hadden toch een hele gezellige dag. Hun ervaringen bij ons kan je lezen op: http://meubaz.blogspot.com/2010/01/de-datumgrens-over.html
Op 5 Januari begon het gewone leventje weer. Doordeweeks werken en lekker genieten van zomers weer in de weekenden. Werken, ja, genieten van mooi weer, nee, helaas laat het zomerse weer op zich wachten. Zo nu een dan een goede dag en dan genieten we ervan. Dit levert dan gelijk ook weer een avontuur op.
Ik was samen met een vriendin naar het beach volleybal op het stadsstrandje van Wellington. Vanaf dit strandje kan je via een heuvelachtige groene gordel in onze wijk komen. Ik besloot dit wandelingetje van ongeveer een uur te doen. Op de top gekomen zag ik grote rookwolken in de verte. Ik dacht niet direct aan een bosbrand maar na 5 minuten kwamen de brandweerwagens met grote snelheid aanzetten en ik bleek dus wel heel dicht bij een bosbrand te zitten. Gelukkig viel het allemaal mee en kon ik mijn route naar huis voortzetten al mocht ik niet meer het bos in. Ik moest op de weg blijven lopen en van de ook aanwezige politie mocht ik ook niet meer stoppen om fotos te maken.
Goed, nog even over het weer. Niet echt zomer dus. Temperaturen lopen zo nu en dan wel op richting de 20 graden, maar de zon laat zich niet veel zien. Vandaag stormt het flink en is de thermometer niet hoger als 15 graden gekomen. Gisteren daarentegen was het 25 graden en volop zon. Had ik toch net een beachparty, kon niet beter natuurlijk. Helaas nog geen fotos van dit feestje, maar het was zelfs zo warm dat ik ben gaan badderen in de zee.
We houden hoop op nog een Wellingtonse zomer en hebben allerlei plannen voor de weekenden. Hierover uiteraard de volgende keer meer.
Tot zover, succes met al jullie bezigheden en tot een volgende keer,
Groetjes, uiteraard ook van Jean-Paul
Bea
-
31 Januari 2010 - 19:04
Annemarie:
Hai bea en jean Paul. Wij hebben een vermogen betaald tijdens onze vakantie om 1 dolfijn te zien (de beroemde Moko) en jij ziet te ze gewoon langs zwemmen. Geweldige foto's weer. Het weer hier in Hamilton is iets beter dan wat jij beschrijft, maar het is waar, het is geen geweldige zomer. Ik zal je nu echt snel bellen.
Groeten en geniet van het weekend, Wij hebben Auckland anniversary, dus hebben morgen vrij.
-
31 Januari 2010 - 19:49
Engeline:
Prachtige foto's weer. Wat leuk die dolfijnen, blijft altijd weer schitterend, en dan zo voor de deur zeg, ben echt jaloers.
Op moment hebben wij weer aardig wat sneeuw liggen.Was in het zuiden van het land en daar was toch ongeveer 10-12 cm gevallen,maar gelukkig de grote wegen waren vandaag goed te berijden.Komende dagen wederom af en toe sneeuw, ben het nu wel zat op naar zon. De groeten maar en tot horens .Engeline -
01 Februari 2010 - 07:56
Jolanda S Te K:
Geweldig hoor de foto's met dolfijnen, ben ik erg jaloers op, fantastische dieren.
Mooi verhaal en foto's van jullie reis.
Hier vanmorgen weer sneeuw, laatste stuk naar kantoor was het weer glibberen geblazen. Wel gezellig als je naar buiten kijkt, alles weer wit.
Groetjes,
Jolanda -
02 Februari 2010 - 19:09
Gerrie:
Helaas, vandaag vooral regen. Maar ik geniet met volle teugen van onze witte winter. Milford Sound ziet er prachtig uit!
We hebben trouwens aan ander email adres:
geruss.w@gmail.com
Sta je eigenlijk ook op Facebook?
Groetjes. -
08 Februari 2010 - 12:46
Hedwig:
Hallo Bea, Jammer van jullie zomer. Genieten dus van elke warme dag die voorbij komt. Gaaf die dolfijnen in de baai; wij zagen een vergelijkbaar tafereeltje aan de oostkust van OZ in 2006. Bij Port MacQuarie als ik het me goed herinner. Ha, het hoogtepunt van die rit zal toch eerder Mitre Peak geweest zijn dan die slagroompunt, of niet? ;-)
Wel, ik moet weer aan het werk. Papieren zakdoeken en neusspray bij de hand, want ik ben nog steeds erg snifferig.
Groetjes
Hedwig -
20 Februari 2010 - 11:07
Paul En Wendy:
Mooie foto's van Milford Sound! Heeft wel wat weg van Noorwegen, al zijn we daar zelf nog nooit geweest. Vandaag weer een vrije weekenddag voor mij, Wendy is aan het werk met een 0600m. Er is net weer eens zo'n 5 cm sneeuw gevallen voor de verandering. Best leuk als je gewoon thuis zit! Maar de zomer komt dichterbij gelukkig.
Groeten van Wendy en Paul.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
