even stilstaan bij
Door: Bea
Blijf op de hoogte en volg Bea
19 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hallo Allemaal,
Even een kort berichtje vanuit een nog steeds redelijk zomers Wellington.
Zoals jullie allemaal wel weten is Nieuw Zeeland en dan voornamelijk Christchurch getroffen door een heftige aardbeving. Dat is nu al weer bijna 4 weken geleden. Persoonlijk trof dit ons gelukkig niet, al heb ik wel een paar vrienden en collega’s die familieleden en vrienden verloren hebben tijdens deze ramp. De beelden, die jullie ook zeker wel gezien zullen hebben waren natuurlijk verschrikkelijk en de grote vraag is, hoe en hoe snel herstelt Christchurch zich. Op het moment dat het gebeurde had ik een collega roosteraar uit Christchurch bij me op kantoor in Wellington. Het duurde een uur voor hij zijn vriendin kon bereiken en dat was best wel spannend.
Aan de andere kant gaat het gewone leven natuurlijk gewoon door en dit realiseerde ik me wel heel erg toen ik op de vrijdag avond, 3 dagen na de aardbeving, in Wellington aan het stappen was. Iedereen vermaakte zich in de stad en het leek net of Christchurch aan de andere kant van de wereld was. Maar zodra je de TV aan zet wordt je weer met je neus op de feiten gedrukt en heb ik bewondering voor alle mensen die zich zo volop inzetten om iedereen dit getroffen is door de aardbeving te helpen. Het leger van vrijwilligers is enorm. Studenten die al weken lang met kruiwagen en schep de lagen met zilte modder proberen weg te krijgen. Hele gemeenschappen die dagen lang voedselpakketen hebben staan klaar maken en boeren uit de nabije omgeving die alles doen om de wegen weer ietwat berijdbaar te maken.
Zoals ik al zei, Wellington was gelukkig te ver weg om maar iets te voelen van de aardbeving en al de enorme hoeveelheid naschokken. Het trof ons enkel persoonlijk daar Jean-paul de dag na de aardbeving via Christchurch naar Nederland zou vliegen. Het vliegveld was een dag dicht dus dat ging even niet lukken. Singapore Airlines was niet direct overtuigd dat het niet slim was om via Christchurch te vliegen maar uiteindelijk kon Jean-Paul een dag later via Auckland toch op reis.
Jean-Paul is op dit moment nog in Nederland. Hij is in Nederland omdat zijn moeder een operatie heeft ondergaan voor een knievervanging. De operatie is geslaagd en ze revalideert goed. Jean-Paul is druk doende geweest met het regelen van allerlei zaken. Volgende week komt hij weer naar Nieuw Zeeland.
Ik had dus even het rijk alleen. Niet dat ik de beest heb uit gehangen hoor!! Uiteraard moest er gewerkt worden en daar mijn directe collega op vakantie is, nog best wel hard ook, want in plaats van 1 rooster moest ik er nu 2 doen. Verder ben ik bij verschillende vrienden op visite geweest en heb ik de nodige wandelingen gedaan om te trainen voor de driedaagse wandeltocht die we mid April gaan doen. http://www.hollyfordtrack.com/ Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik in de afgelopen 3 weken meer TV heb gekeken dan het hele vorige jaar.
En over TV kijken gesprokken, dan moet ik toch wel even stilstaan bij al die andere verschrikkelijk beelden die er de laatste tijd te zien zijn op de TV. Het zal bij jullie niet anders zijn dan hier. Japan, jemig en dan gewoon echt “live” op TV. Toen het gebeurde was het ongeveer 20.30 hier en ik zat gewoon TV te kijken en toen werden de programma’s onderbroken. Laten we hopen dat ze die kerncentralen in ieder geval snel onder controle krijgen. En dan het Midden Oosten en Libie in het bijzonder. In 2006 waren Jean-Paul en ik in dit land en hebben een geweldige reis gemaakt door Libie. Een reis waar we nog steeds met heel veel plezier aan terug denken. En nu, een land in puin.
Goed, misschien niet een verhaaltje zoals gewoonlijk maar ik wilde die even met jullie delen
Geniet van het leven,
Bea
Even een kort berichtje vanuit een nog steeds redelijk zomers Wellington.
Zoals jullie allemaal wel weten is Nieuw Zeeland en dan voornamelijk Christchurch getroffen door een heftige aardbeving. Dat is nu al weer bijna 4 weken geleden. Persoonlijk trof dit ons gelukkig niet, al heb ik wel een paar vrienden en collega’s die familieleden en vrienden verloren hebben tijdens deze ramp. De beelden, die jullie ook zeker wel gezien zullen hebben waren natuurlijk verschrikkelijk en de grote vraag is, hoe en hoe snel herstelt Christchurch zich. Op het moment dat het gebeurde had ik een collega roosteraar uit Christchurch bij me op kantoor in Wellington. Het duurde een uur voor hij zijn vriendin kon bereiken en dat was best wel spannend.
Aan de andere kant gaat het gewone leven natuurlijk gewoon door en dit realiseerde ik me wel heel erg toen ik op de vrijdag avond, 3 dagen na de aardbeving, in Wellington aan het stappen was. Iedereen vermaakte zich in de stad en het leek net of Christchurch aan de andere kant van de wereld was. Maar zodra je de TV aan zet wordt je weer met je neus op de feiten gedrukt en heb ik bewondering voor alle mensen die zich zo volop inzetten om iedereen dit getroffen is door de aardbeving te helpen. Het leger van vrijwilligers is enorm. Studenten die al weken lang met kruiwagen en schep de lagen met zilte modder proberen weg te krijgen. Hele gemeenschappen die dagen lang voedselpakketen hebben staan klaar maken en boeren uit de nabije omgeving die alles doen om de wegen weer ietwat berijdbaar te maken.
Zoals ik al zei, Wellington was gelukkig te ver weg om maar iets te voelen van de aardbeving en al de enorme hoeveelheid naschokken. Het trof ons enkel persoonlijk daar Jean-paul de dag na de aardbeving via Christchurch naar Nederland zou vliegen. Het vliegveld was een dag dicht dus dat ging even niet lukken. Singapore Airlines was niet direct overtuigd dat het niet slim was om via Christchurch te vliegen maar uiteindelijk kon Jean-Paul een dag later via Auckland toch op reis.
Jean-Paul is op dit moment nog in Nederland. Hij is in Nederland omdat zijn moeder een operatie heeft ondergaan voor een knievervanging. De operatie is geslaagd en ze revalideert goed. Jean-Paul is druk doende geweest met het regelen van allerlei zaken. Volgende week komt hij weer naar Nieuw Zeeland.
Ik had dus even het rijk alleen. Niet dat ik de beest heb uit gehangen hoor!! Uiteraard moest er gewerkt worden en daar mijn directe collega op vakantie is, nog best wel hard ook, want in plaats van 1 rooster moest ik er nu 2 doen. Verder ben ik bij verschillende vrienden op visite geweest en heb ik de nodige wandelingen gedaan om te trainen voor de driedaagse wandeltocht die we mid April gaan doen. http://www.hollyfordtrack.com/ Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik in de afgelopen 3 weken meer TV heb gekeken dan het hele vorige jaar.
En over TV kijken gesprokken, dan moet ik toch wel even stilstaan bij al die andere verschrikkelijk beelden die er de laatste tijd te zien zijn op de TV. Het zal bij jullie niet anders zijn dan hier. Japan, jemig en dan gewoon echt “live” op TV. Toen het gebeurde was het ongeveer 20.30 hier en ik zat gewoon TV te kijken en toen werden de programma’s onderbroken. Laten we hopen dat ze die kerncentralen in ieder geval snel onder controle krijgen. En dan het Midden Oosten en Libie in het bijzonder. In 2006 waren Jean-Paul en ik in dit land en hebben een geweldige reis gemaakt door Libie. Een reis waar we nog steeds met heel veel plezier aan terug denken. En nu, een land in puin.
Goed, misschien niet een verhaaltje zoals gewoonlijk maar ik wilde die even met jullie delen
Geniet van het leven,
Bea
-
19 Maart 2011 - 09:07
Heleen:
Hoi Bea,
Nog even volhouden hoor, over een paar dagen is hij weer terug! Fijn dat het goed gaat met zijn moeder en dat ze daar ook goed verzorgd en begeleid wordt. Dat geeft jullie voorlopig ook weer even wat rust.
Hedwig en ik zijn donderdag met onze moeder een woongroep gaan bezichtigen. Waarschijnlijk kunnen we haar binnenkort aanmelden, maar er is wel een wachtlijst.
Groetjes,
Heleen
-
19 Maart 2011 - 10:28
Wendy En Paul:
Hi Bea en Jean-Paul,
We hebben uiteraard aan jullie gedacht toen de tweede aardbeving Christchurch trof, na de mindere beving van (ik meen) een jaar ervoor. Wat een hoop ellende heeft dat gegeven zeg. Gelukkig dat jullie persoonlijk niet getroffen zijn, je moet er niet aan denken. Ik moest er van de week nog aan denken dat, toen de aardbeving in Japan kwam met die desastreuze gevolgen, ik daarna niets meer over de aardbeving in Christchurch op tv hier gezien heb. Is waarschijnlijk geen nieuws meer... zo gaat dat helaas. Nu moet ik zeggen dat ik ook niet veel tv kijk, dus ik kan het makkelijk gemist hebben.
Ik las van de week ook een ietwat onbehaaglijk artikel in de krant. Ging over het feit dat de recente aardbevingen (Chili, Christchurch, Japan) allemaal op de zogeheten "Ring of Fire" liggen. Deze aardbevingen, op de kaart bekeken, gebeurden tegen de klok in. Hierop doorredenerend denken veel mensen daardoor dat de eerstvolgende grote aardbeving de noord-oostkust van Amerika zal treffen. En laten wij nou onze eerstvolgende vakantie gepland hebben naar Vancouver en Canada! Beetje raar idee, maar we laten ons uiteraard niet gek maken en we gaan gewoon. Statistisch gezien is de kans toch erg klein :-) Apart he?
Thxx for the update, ik ga van mijn vrije zonnige zaterdag genieten! Vandaag staat de tuin opruimen op het programma, heerlijk!
Hartelijke groeten,
xxx Wendy en Paul. -
19 Maart 2011 - 14:02
Anneke:
Tja, wat is er veel nieuws in de wereld. Het nieuws is gewoon emotioneel niet meer te volgen. Als je het leest, wil je eigenlijk niet geloven dat dit allemaal gebeurd in de wereld, zie je daarbij ook nog op het nieuws de beelden, dan besef je dat het allemaal waarheid is. Alhoewel waarheid over de kerncentrale in Japan, is het laatste woord verlopig nog niet gesproken. Er is altijd maar een ding dat alles overleeft en dat is uiteindelijk..........liefde! Fijn dat het goed gaat met jullie. Veel plezier met jullie wandeltocht in april.
Groetjes, Anneke -
21 Maart 2011 - 09:30
Paul Tibbe:
Hoi Bea,
We hadden een paar dagen voor de aardbeving de vakantiefilm van NZ nog bekeken (incl. mooie beelden uit Christchurch). Heel vreemde gewaarwording dat daar nu niet veel meer van over is. Moest ook gelijk aan jullie denken. Goed om te horen dat het jullie niet rechtstreeks getroffen heeft, maar toch...
En dan, zoals je zegt, Japan. Dan hoor je gelijk niets meer over NZ, alsof het niet gebeurd is. Maar aan de andere kant ook wel een beetje logisch.
Ook voor NZ geldt: na regen komt zonneschijn, dus blijf, ondanks alles, lekker positief!
Het ga jullie goed....
groet, Paul -
23 Maart 2011 - 08:57
Jo S Te K:
Hoi Bea,
Fijn om te horen dat het met jullie goed gaat en ook met JP zijn moeder. Ik ben heel erg benieuwd in hoeverre mijn neef is getroffen, want hij woont in de buurt van Christchurch.
In ieder geval gaat het gewone leven door. Wij zijn net terug van een week skieen in Andorra, daar hebben we het nieuws over Japan en Libie een beetje kunnen volgen (was in het Spaans of Frans wat we beiden niet goed spreken), maar de beelden vertelde genoeg.
Groetjes, bedankt voor je bericht en JP is bijna weer thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
