In Canada

Hallo.

Groeten vanuit Canada. Even een korte "update".

Jean-Paul en ik arriveerden half juni in Nova Scotia en
We haalden de camper een paar dagen later op in Halifax (de hoofdstad). Zoals je waarschijnlijk weet, hadden we een drukke drie maanden in NL, i.v.m. het overlijden en de uitvaart van Jean-Paul's moeder. Alle administratieve en juridische zaken zijn nu afgehandeld en nu zijn we eindelijk begonnen aan de echte vakantie :-)

Momenteel reizen we dus rond in Canada. Ons vervoermiddel is een camper met een lengte van 25 voet (Canada is metrisch, maar toch tellen ze dat soort dingen in voeten...), met een gewicht van 6000 kilogram en een vette Ford V8 motor erin :-)

Dat laatste is ook te merken aan de benzine stops, want hij loopt 1
op 4. We staan gauw tien minuten met de tankslang in de hand om de 200 liter tank op te vullen. Geen diesel, maar gewone ongelode benzine.
Gelukkig kost die - omgerekend - slechts 68 eurocent per liter.

Intussen hebben we in circa 2 weken tijd Nova Scotia rond gereisd en
daarna het 150 jarig bestaan van Canada op 1 juli meegemaakt in de
Gaspesie regio van de provincie Quebec. Helaas deed het dorpje waar
we die dag verbleven niets aan dit heugelijke feit. Maar gelukkig ter
gelegenheid van die 150 jaar, hebben dit jaar alle nationale parken en
veel provinciale parken gratis toegang.

Nova Scotia heeft een mooie natuur. De kustlijn is zeer fraai met
veel baaien en inhammen en mooie uitzichten. Er is veel bos en er zijn
veel meren. De dorpjes waar we doorheen komen kunnen we als "schattig" omschrijven. De huizen zijn oud maar dan vaak mooi opgeknapt of nieuw en dan erg leuk uitziend. De meeste huizen zijn van hout, maar in de stadjes en steden is ook wel steen gebruikt, voornamelijk dan de
historische bouw. Uiteraard is er niet echt veel ouds te vinden;
in de steden is 100 a 150 jaar oud het oudste dat we gezien hebben;
hoogstzelden zie je iets van anno 1800.

De Gaspesie regio is ook mooi, op een andere manier. De natuur is
eveneens mooi en de kustlijn is ruig, met de huizen in de dorpjes en
stadjes tot vlak aan de hoge klippen gebouwd. We vragen ons soms af
hoelang sommige huizen nog zullen blijven staan, aangezien hier en daar
de kustlijn afbrokkelt...

Een ander stuk historie zijn de vuurtorens. De meeste eveneens van
hout en vaak een eeuw oud. Er zijn er veel van. En het bezoeken ervan
brengt je op leuke en onverwachte plekjes.

Cultuur historie is er van de eerste britse en de franse overheersers
en uiteraard van de originele bewoners, de Mikmaq (Micmac) indianen.
Van dat laatste is niet veel meer over, maar er is een tendens om dat
weer op te halen uit de oudheid. En er zijn oorlogen geweest tussen
de britse en de franse overheersers. Een paar oude steden hebben
historische burchten of forten. De Fransen noemden de regio Acadia,
maar de Britten veranderden de naam in Nova Scotia (New Scotland).
Voor wat de Britten betreft: na de Amerikaanse burgeroorlog vluchtten
veel "loyalisten" naar Nova Scotia.

We maken opzettelijk niet veel kilometers per dag en iedere dag
pogen we leuke en lekkere koffie en een wandeling van een uur tot een
paar uur te doen. Ontbijt, lunch en avondeten doen we in de camper.
Zoals gebruikelijk kookt ik weer lekkere hapjes :-)

Het weer dat we tot nu toe hebben gehad was afwisselend. De eerste
dag in Halifax was zonnig en frisjes (20 graden), maar wel prettig.
De tweede dag Halifax was heet. De meeste dagen met de camper waren
tot nu toe zonnig en lekker, rond 20. Een dag was het stromende regen
en hebben we het gaspedaal maar ingedrukt gehouden. En een andere
regendag zijn we op de campsite gebleven waar we toevallig waren en
dan maar de was gedaan en alvast wat foto's uitgezocht.

Wilde dieren zien we ook: herten, hazen, eekhoorns, marmotten,
stekelvarkens (porcupines) en ook al een eland (moose). We mogen
niet klagen.

Na de provincie Quebec blijven we naar het westen rijden, om dan bij
de grote meren de grens over te steken naar de USA. Daar blijven we
nog steeds naar het westen rijden, door de noordelijke staten. Op een
gegeven moment zullen we dan iets afzakken naar het zuidwesten om in de staat Oregon de totale zonsverduistering te kunnen zien, op 21 augustus. Daarna rijden we naar het noorden om in Vancouver (Canada) de camper weer in te leveren.

Tot slot, na drie maanden reizen, zullen we vast en zeker wat rust nodig
hebben en vliegen we naar Hawaii (ook USA) om nog twee weken te relaxen op twee Hawaiiaanse eilanden. En daarna uiteraard weer terug naar huis, Blenheim, Nieuw-Zeeland.

Geen fotos bij dit verslag want intussen heeft Jean-Paul een weblog opgezet met wat korte teksten, maar voornamelijk met foto's. Hier is de URL:
https://acrossnorthamerica2017.wordpress.com/

Je kunt je aanmelden bij de weblog om onze reis te volgen.

Tot zover maar weer even.
Veel groetjes, uiteraard ook van Jean-Paul.
Bea.