Herfst in Nederland
Door: Bea
Blijf op de hoogte en volg Bea
11 December 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hallo Allemaal,
Tijd voor een update vanuit Wellington. Het is al weer wat weekjes geleden dat jullie van ons gehoord hebben, al hebben we heel wat van onze trouwe “waarbenjij.nu fans” wel gesproken en zelfs gezien. Maar hierover later meer.
Eerst even beginnen waar ik de vorige keer geeindigd was en dat gaat dan uiteraard over de All Blacks. Voor wie het niet heeft mee gekregen, ze zijn wereldkampioen geworden. Het was een mega slechte wedstrijd, met veel te veel onnodige spanning want ze hadden gewoon dik moeten winnen ( het is ook nooit goed ), maar gelukkig was er de voorsprong van 1 punt bij het laatste fluitsignaal en dat was voldoende. De festiviteiten rondom de huldiging heb ik helaas gemist, omdat we toen al in NL waren.
We zijn dus bijna vier weken in NL geweest. Vier drukke maar gezellige weken. De tijd hebben we weer verdeeld tussen Soest en Vlissingen en tijdens het heen en weer rijden hebben we veel vrienden en familie ontmoet. Het is goed te zien dat er eigenlijk niet zoveel verandert. Het “gesprek” gaat zo weer door waar het de vorige keer gestopt was. Alleen aan de “kinderen” van iedereen is goed te zien dat de tijd toch wel doorgaat.
We hadden een goede periode qua weer gekozen en hadden gelukkig ook zo nu en dan nog even tijd om 1 van onze favoriete bezigheden uit te voeren, namelijk koffie op een terras in het zonnetje, en dat dus in November in NL. Verder was het uiteraard ook genieten van al de appeltaarten en andere lekkernijen, die voor ons in huis waren gehaald door iedereen.
We hadden ook nog drie dagen Parijs gepland. En voor wie het nog niet heeft vernomen, dit was onze “honeymoon”. Twee dagen voor we naar Nederland vertrokken zijn we stiekempjes getrouwd ( 20-10-2011 ). Samen met onze twee getuigen ( Sue en Dave ) zijn we even snel naar het registratie kantoor gegaan hier in Wellington. Tien minuten later stonden we weer buiten en waren we getrouwd.
Uiteraard verandert dit niets, alleen ik kan het nu echt over mijn “hubby” hebben.
Goed, Parijs, het was erg leuk om weer even in Parijs terug te zijn. Met het heen en weer rijden naar Parijs hadden we eigenlijk maar 1.5 dag in de stad zelf, maar het was heerlijk om de sfeer weer te proeven en alle bekenden plekken weer eens te zien. Uiteraard hebben we bij ons favoriete restaurant “Chez Marianne” gegeten. Ook Place de Vosges stond op het programma en verder hebben we vooral heel veel gelopen. Vanaf Place de La Bastille tot aan de Arc de Triomphe en via de Eiffeltoren en Quartier Latin weer terug. Helaas was dit ook de enige dag dat we wat regen hebben gezien, maar dat kon de pret niet drukken.
De vier weken waren zo weer om. Voor we het wisten zaten we weer in het vliegtuig naar Nieuw Zeeland. We hadden 14 uur overstap tijd in Singapore en deze tijd hebben we besteed om een vriendin in de stad te bezoeken. Zij bracht ons naar het restaurant op de 57ste verdieping van het Marina Sands Bay complex. Prachtig uitzicht over de stad en al de boten in de haven van Singapore.
Ondertussen zijn we al weer 3 weken thuis. Weer terug in het normale ritme. Het lijkt zo nu en dan al wel een beetje zomer en dat is erg prettig. Het is hier weer de tijd van de kerstfeesten. Ik heb mijn team kerstlunch al gehad, daarvoor moest ik even naar Auckland. En vorige week had Air NZ een park in Wellington afgehuurd voor een concert voor al de WLG personeelsleden en hun familie en vrienden. Erg gezellig met gelukkig met goed weer. Er was alleen even wat opschudding door de zwaartste aardbeving in de omgeving van Wellington in de laatste 46 jaar. 5.7 op de schaal van Richter. Geen schade en niets aan de hand, maar iedereeen keek elkaar toch wel even aan, zo van he, dat was wel een flinke beving.
Ook was er een ( zeer ) gedeeltelijke zonsverduistering hier in buurt. Nu lopen wij, als totale zonsverduisteringjagers, niet echt warm voor een gedeeltelijke zonsverduistering, maar als die dan toch echt om de hoek is, dan gaan we uiteraard wel even kijken. Het schouwspel begon tijdens zonsondergang, dus heel veel viel er niet te zien, maar het leverde toch wel wat mooie plaatjes op.
Sint is al weer een week het land uit. Ik hoop dat jullie niet veel pepernoten en marsepein hebben gegeten, maar dat het wel veel plezier met de surprises en cadeautjes gebracht heeft. En dan over 2 weken Kerst. Jemig wat is dit jaar ook weer snel gegaan. Ook dit jaar weer geen kerstkaarten vanuit NZ, maar jullie horen nog wel van me.
Tot dan,
Groetjes, ook van namens mijn man,
Bea
Tijd voor een update vanuit Wellington. Het is al weer wat weekjes geleden dat jullie van ons gehoord hebben, al hebben we heel wat van onze trouwe “waarbenjij.nu fans” wel gesproken en zelfs gezien. Maar hierover later meer.
Eerst even beginnen waar ik de vorige keer geeindigd was en dat gaat dan uiteraard over de All Blacks. Voor wie het niet heeft mee gekregen, ze zijn wereldkampioen geworden. Het was een mega slechte wedstrijd, met veel te veel onnodige spanning want ze hadden gewoon dik moeten winnen ( het is ook nooit goed ), maar gelukkig was er de voorsprong van 1 punt bij het laatste fluitsignaal en dat was voldoende. De festiviteiten rondom de huldiging heb ik helaas gemist, omdat we toen al in NL waren.
We zijn dus bijna vier weken in NL geweest. Vier drukke maar gezellige weken. De tijd hebben we weer verdeeld tussen Soest en Vlissingen en tijdens het heen en weer rijden hebben we veel vrienden en familie ontmoet. Het is goed te zien dat er eigenlijk niet zoveel verandert. Het “gesprek” gaat zo weer door waar het de vorige keer gestopt was. Alleen aan de “kinderen” van iedereen is goed te zien dat de tijd toch wel doorgaat.
We hadden een goede periode qua weer gekozen en hadden gelukkig ook zo nu en dan nog even tijd om 1 van onze favoriete bezigheden uit te voeren, namelijk koffie op een terras in het zonnetje, en dat dus in November in NL. Verder was het uiteraard ook genieten van al de appeltaarten en andere lekkernijen, die voor ons in huis waren gehaald door iedereen.
We hadden ook nog drie dagen Parijs gepland. En voor wie het nog niet heeft vernomen, dit was onze “honeymoon”. Twee dagen voor we naar Nederland vertrokken zijn we stiekempjes getrouwd ( 20-10-2011 ). Samen met onze twee getuigen ( Sue en Dave ) zijn we even snel naar het registratie kantoor gegaan hier in Wellington. Tien minuten later stonden we weer buiten en waren we getrouwd.
Uiteraard verandert dit niets, alleen ik kan het nu echt over mijn “hubby” hebben.
Goed, Parijs, het was erg leuk om weer even in Parijs terug te zijn. Met het heen en weer rijden naar Parijs hadden we eigenlijk maar 1.5 dag in de stad zelf, maar het was heerlijk om de sfeer weer te proeven en alle bekenden plekken weer eens te zien. Uiteraard hebben we bij ons favoriete restaurant “Chez Marianne” gegeten. Ook Place de Vosges stond op het programma en verder hebben we vooral heel veel gelopen. Vanaf Place de La Bastille tot aan de Arc de Triomphe en via de Eiffeltoren en Quartier Latin weer terug. Helaas was dit ook de enige dag dat we wat regen hebben gezien, maar dat kon de pret niet drukken.
De vier weken waren zo weer om. Voor we het wisten zaten we weer in het vliegtuig naar Nieuw Zeeland. We hadden 14 uur overstap tijd in Singapore en deze tijd hebben we besteed om een vriendin in de stad te bezoeken. Zij bracht ons naar het restaurant op de 57ste verdieping van het Marina Sands Bay complex. Prachtig uitzicht over de stad en al de boten in de haven van Singapore.
Ondertussen zijn we al weer 3 weken thuis. Weer terug in het normale ritme. Het lijkt zo nu en dan al wel een beetje zomer en dat is erg prettig. Het is hier weer de tijd van de kerstfeesten. Ik heb mijn team kerstlunch al gehad, daarvoor moest ik even naar Auckland. En vorige week had Air NZ een park in Wellington afgehuurd voor een concert voor al de WLG personeelsleden en hun familie en vrienden. Erg gezellig met gelukkig met goed weer. Er was alleen even wat opschudding door de zwaartste aardbeving in de omgeving van Wellington in de laatste 46 jaar. 5.7 op de schaal van Richter. Geen schade en niets aan de hand, maar iedereeen keek elkaar toch wel even aan, zo van he, dat was wel een flinke beving.
Ook was er een ( zeer ) gedeeltelijke zonsverduistering hier in buurt. Nu lopen wij, als totale zonsverduisteringjagers, niet echt warm voor een gedeeltelijke zonsverduistering, maar als die dan toch echt om de hoek is, dan gaan we uiteraard wel even kijken. Het schouwspel begon tijdens zonsondergang, dus heel veel viel er niet te zien, maar het leverde toch wel wat mooie plaatjes op.
Sint is al weer een week het land uit. Ik hoop dat jullie niet veel pepernoten en marsepein hebben gegeten, maar dat het wel veel plezier met de surprises en cadeautjes gebracht heeft. En dan over 2 weken Kerst. Jemig wat is dit jaar ook weer snel gegaan. Ook dit jaar weer geen kerstkaarten vanuit NZ, maar jullie horen nog wel van me.
Tot dan,
Groetjes, ook van namens mijn man,
Bea
-
11 December 2011 - 13:54
Monique:
Hallo Bea,JP
Weer fantastische foto's. Wat vliegt de tijd voorbij.
Hopelijk wordt het een heerlijke zomer in NZ.
Groetjes
Monique -
11 December 2011 - 20:03
Viola :
Hi Bea en J.P.
Grappig foto met die auto's in Parijs. Daarom wil ik daar niet rijden. Je komt er niet in of kan er niet uit. Acteur Chevey Chase of zo heeft een familiefilm die gaat over hun vakantie in Parijs, zoooo grappig. Een aanrader.
Verder geniet ik weer van jullie foto's en reisverslag. Was verbaasd te lezen dat er weer een aardbeving bij jullie was. Geniet ze van de zomer. Liefs -
11 December 2011 - 20:40
Hans & Co:
Ola Jean-Paul & Bea, weer leuk, leuk om te lezen. En even sportief .. we hebben 'jullie' wel van de bronze CT hockey medaille af kunnen houden ... Was weer top om jullie te zien dit jaar (2x) en wensen jullie een terrasrijke zomer toe 'down under' ...tot meels -
12 December 2011 - 08:11
Hedwig:
Het wil hier nog steeds niet echt winteren hoor. Vandaag nog 6 graden in de ochtend (da's best warm voor half december). Van mij mag dat zo blijven. Het was gezellig jullie weer te zien in onze 'herfst'. Weinig nieuws aan deze kant; we hebben elkaar tenslotte pas gesproken aan de phone. ;-) -
12 December 2011 - 09:50
Jo S Te K:
Het lijkt zo kort geleden en toch alweer een aantal weken verder. Heerlijk dat jullie het mooie weer tegemoet gaan. Hier schijnt de zon en is het bewolkt, klaar voor de storm die gaat komen. Vervelend dat jullie weer een aardbeving hebben gehad. Gelukkig geen schade.
Groetjes en dikke kus,
Jo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
